Heenreis
Door: Jessy Hooghuis
Blijf op de hoogte en volg Jessy
15 Maart 2016 | Bosnië en Herzegovina, Bosnice
15 maart, de dag van vertrek! In de ochtend om 5:00 uur stonden daar 32 vermoeide studentengezichten te wachten op de bus richting Keulen. Het vliegtuig vertrok om 11:00 uur en om 13:00 uur kwamen we aan in Bosnië.
Toen we eenmaal aangekomen waren werden we opgehaald door een bus en die reed gelijk door naar de instelling waar we de komende vijf dagen vrijwilligerswerk gaan doen. We kregen een rondleiding en konden zo kijken wat we daar kunnen gaan betekenen.
Wat we daar aantroffen is onmenselijk, de rillingen liepen over mijn lijf en moest mijn best doen om geen ernstig gezicht te trekken. De mensen hebben zo goed als geen privacy, liggen de hele dag op bed omdat er geen activiteiten worden aangeboden en liggen met zeven mensen op een kamer.
Genoeg dingen om over na te denken, te praten, me af te vragen en te laten bezinken. Een ding is zeker; wat ben ik enorm blij en dankbaar dat ik de kans krijg om deze mensen te helpen en een klein beetje geluk mee te geven in hun leven.
Na de rondleiding gingen we weer de bus in richting het hotel (half uurtje rijden). Het is een prima hotel en slaap samen met m’n drie klasgenootjes; Maaike, Hiba en Annemijn op de kamer. Na het avond eten kregen we een bespreking voor de komende dagen en we gaan in totaal drie projecten op zetten binnen de instelling. Een groep gaat activiteiten doen, een groep gaat een ruimte opknappen tot een activiteiten centrum en een groep gaat een snoezelruimte maken. Kortom een hele boel te doen!
Voor nu nog even brainstormen over het plan van aanpak, alle indrukken laten bezinken en nog even chillen.
Welterusten!
Liefs Jessy
Toen we eenmaal aangekomen waren werden we opgehaald door een bus en die reed gelijk door naar de instelling waar we de komende vijf dagen vrijwilligerswerk gaan doen. We kregen een rondleiding en konden zo kijken wat we daar kunnen gaan betekenen.
Wat we daar aantroffen is onmenselijk, de rillingen liepen over mijn lijf en moest mijn best doen om geen ernstig gezicht te trekken. De mensen hebben zo goed als geen privacy, liggen de hele dag op bed omdat er geen activiteiten worden aangeboden en liggen met zeven mensen op een kamer.
Genoeg dingen om over na te denken, te praten, me af te vragen en te laten bezinken. Een ding is zeker; wat ben ik enorm blij en dankbaar dat ik de kans krijg om deze mensen te helpen en een klein beetje geluk mee te geven in hun leven.
Na de rondleiding gingen we weer de bus in richting het hotel (half uurtje rijden). Het is een prima hotel en slaap samen met m’n drie klasgenootjes; Maaike, Hiba en Annemijn op de kamer. Na het avond eten kregen we een bespreking voor de komende dagen en we gaan in totaal drie projecten op zetten binnen de instelling. Een groep gaat activiteiten doen, een groep gaat een ruimte opknappen tot een activiteiten centrum en een groep gaat een snoezelruimte maken. Kortom een hele boel te doen!
Voor nu nog even brainstormen over het plan van aanpak, alle indrukken laten bezinken en nog even chillen.
Welterusten!
Liefs Jessy
-
15 Maart 2016 - 19:52
Yet:
Je bent een kanjer!!!! -
15 Maart 2016 - 20:04
Bea:
Wat ben je weer goed bezig buurmeisje. Je hebt je hart op de goede plaats. -
15 Maart 2016 - 23:19
Chiara:
Lieve Jessy.
Onvoorstelstelbaar dat dat in deze tijd nog steeds voorkomt -
16 Maart 2016 - 17:39
Dorothe Feuth:
Mooi dat jullie al direct naartoe project zijn geweest
Heel veel succes.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
