Ervaring is veel waard

Van zondag 2 november t/m donderdag 6 november ging ik samen met Anita, Father Bruno en Father Dennis op retreat in Thika. Ik was van te voren erg benieuwd wat ik zou gaan ervaren, alle mensen op het project waren er in ieder geval erg over te spreken. Toen we aankwamen op het terrein konden we gelijk spullen kopen; ik heb mijn eerste bijbel gekocht, twee cd's, een boek met de songtekst van de liedjes en een praybook. Wat bijzonder was, was dat we met 670 mensen samen waren gekomen om te bidden / te mediteren / tot je zelf te komen, oftewel; innerhealing.
Het gebruik van een mobiele telefoon, laptop en camera was verboden, ik heb daarom helaas ook geen foto's kunnen maken.
We sliepen op een slaapzaal met allemaal stapelbedden met twee of drie bedden op elkaar, deze slaapzaal deelde we met zo'n ongeveer 300 Afrikaanse vrouwen. Ik heb deze dagen mijn behoeftes in een gat mogen doen en me slecht kunnen wassen, heerlijk primitief dus!
Iedere morgen werden we om 5:00 uur gewekt zodat we om 5:30 uur met het programma konden starten. Deze dagen heb ik het trouwens ook echt voor het eerst koud gehad in Kenia.
Allerlei soorten mensen waren aanwezig; kinderen, ouders, volwassenen, tieners, zusters, priesters, oudere mensen, mensen met een beperking, mensen met een ziekte enzovoort, iedereen kwam hier samen om tot God te komen.
Ik heb het ervaren als erg streng gelovige mensen, zelf vond ik het soms wat te ver gaan.. De eerste dag vroeg ik mezelf echt af waar ik aan begonnen was? Ik had moeite om mijn aandacht erbij te houden en de hele tijd te luisteren naar wat de priester te vertellen had. Ik leefde van liedje naar liedje, want als de muziek startte kreeg mijn lichaam weer volle energie! Iedereen begon te dansen, op typische Afrikaanse muziek en typische Afrikaanse dansjes, heerlijk. Toevallig net toen ik echt aan het inzakken was kwam er een liedje voorbij wat Father Abel een keer voor mij gezongen had, het is een liedje met mijn naam er in, zó leuk!
Op het terrein was een keuken waar allerlei mensen druk in de weer waren om voor al deze mensen eten te bereiden. We moesten in rijen gaan staan en je eten werd opgeschept, alle mensen die het eten opgeschepte waren met z'n alle liedjes aan het zingen! De eetplek was een overkapte plek met allemaal sta tafels, iedereen moest zijn eten staand op eten en het liefst binnen 10 minuten zodat je erna gelijk weer terug kon naar de kerk. In de middag en in de avond aten we eten wat de lokale mensen hier heel veel eten, onder andere; ugali, githeri en cabbage. Met het ontbijt ging het principe hetzelfde, wat was het ontbijt fijn.. Iedereen kreeg vier verse boterhammen (dat is extra genieten na 2 maanden), een lepel boter en een kopje thee. Terwijl de zon langzaam opkwam, ik me handen opwarmde aan een kopje thee + muziek op de achtergrond kon ik smikkelen van mijn fijne ontbijt.
Doordat je steeds verlangde naar dingen en je moest wachten tot dat je weer iets te eten kreeg waardeer je het extra als je iets te eten krijgt.
In totaal hebben we ongeveer 55 uur in de kerk gezeten.. Er waren zó veel emoties in de kerk te vinden, iedereen kwam naar deze retreat voor zijn eigen reden en dat was mooi om te zien. Ik heb mensen zien huilen, zien lachen, zien schreeuwen er gebeurde zo veel.. Het was fijn om mensen intens bezig te zien met hun geloof. Zelf heb ik ook lessen uit deze diensten mogen halen, ik heb diep in mezelf mogen kijken en bij dingen stil gestaan die ik onbewust deed. Veel momenten zijn eigenlijk niet goed te omschrijven.. Terwijl het donker werd gemaakt en er alleen kaarsjes brandde liepen de priesters met het sacrament door de kerk heen, iedereen legde zijn doek op de grond zodat de priesters daar over heen konden lopen. Als ze voorbij kwamen lopen moesten we knielen en nadat hij zijn rondje had gelopen ging de hele zaal LOS! Iedereen danste van vreugde en geluk en ging helemaal uit zijn dak (natuurlijk wel op zijn Afrikaans), prachtig!
Anita en ik hebben besloten om ook geld te sponsoren voor de retreat: Vincentian Retreat Centre (VRC) Thika. We hebben hier voor gekozen omdat we het belangrijk vinden dat dit in stand blijft. Het betekend voor de mensen hier zo veel en ze kunnen er zo veel kracht uit halen. Mensen met de grootste problemen komen hier naar toe in de hoop dat het opgelost kan worden, dit is echt een lichtpuntje en mensen voelen zich als herboren na een retreat zoals dit!
Deze dagen waren voor mij leerzaam! Ik ben er nog niet uit of er wel of geen God bestaat en of ik er in geloof of niet maar wat ik wel weet is dat ik ben gaan geloven in dat alles gebeurd met een reden en dat overal iets achter zit. Door deze kijk is het makkelijker om moeilijke dingen om te kunnen draaien in een positieve zin. Wees ergens bewust, met heel je hart, je lichaam en je ziel. Probeer ergens echt bewust te zijn, want dat is zo veel waard! Amen.

Vrijdagavond 7 november hebben wij de recreatie gegeven aan alle kinderen van het Mazzarellohuis, dat hebben ze iedere vrijdag. Dit was de laatste recreatieavond voordat de vakantie begon voor hen. Het was dus erg leuk dat wij deze afsluiting konden organiseren en we wilde er iets speciaals van maken. We hadden verzonnen om er een Hollandse avond van te maken. We gingen met zijn alle avond eten, de rosary bidden en daarna kon de avond van start gaan! We begonnen met het spelletje stoelendans, het grappige was dat alle kinderen dit spelletje al konden, dat hadden we totaal niet verwacht. Het was echt hilarisch om te doen, iedereen genoot en het enthousiasme spatte er van af! Toen Michael en Dominiek op bezoek kwamen van de organisatie hadden zij pepernoten mee gebracht, we vonden dit erg toepasselijk voor deze avond en besloten dit aan alle kinderen te geven. Iedereen was aan het smullen van de pepernoten! Tot slot hebben we nog limbo-dansen gedaan, dat kende de kinderen niet. Wauw wat zijn deze kinderen lenig zeg! Iedereen wilde graag winnen omdat ze dan nog een extra handje pepernoten konden krijgen. Normaal gesproken hebben de kinderen met de recreatieavond niks te drinken (of een bekertje water) en ook geen snoepjes. Het was voor ons dus erg leuk dat wij het drinken konden vergoeden van het sponsorgeld en de pepernoten konden geven. Deze avond was genieten! Vooral ook omdat de kinderen zo dankbaar waren met alles, hun geluk kon niet op toen ze hoorde dat ze frisdrank kregen en snoepjes.

Zaterdagavond 8 november hebben wij de recreatie gegeven aan alle oudere meiden van het Mazzarellohuis, dat hebben zij iedere zaterdag. Ook voor hen was dit de laatste recreatieavond voor de vakantie. Na de rosary en na het avond eten begonnen we met limbo-dansen, Sister Jacqueline deed ook mee dus dat was super leuk! Ook aan deze meiden hebben we pepernoten gegeven (deze had Anita's moeder opgestuurd) en natuurlijk ook voor hen het drinken vergoed. Na de pepernoten en het drinken hebben we er een disco avond van gemaakt. We hadden Afrikaanse muziek en onze eigen muziek, alle meiden hebben ons flink laten zweten en even geleerd hoe je moet dansen. Wat voel ik me een houten Klaas bij al die meiden die zo goed kunnen dansen. Toen het afgelopen was vertelde Sister Jacqueline nog hoe blij ze met ons was en dat ze zo dankbaar waren dat wij dit voor ze wilde doen. Ook deze avond was super geslaagd!

Voordat Anita en ik naar Kenia gingen hebben we acties gehouden om geld in te zamelen voor het project. We hadden een braderie georganiseerd en daarvoor veel spelletjes opgehaald. Er waren nog erg veel spelletjes en andere dingen over van de braderie dus we hebben er voor gekozen om deze spullen op te laten sturen van het sponsorgeld. Voor alle mensen die spullen hebben gedoneerd, het zou zo maar kunnen dat er straks een kindje van hier heel blij met jullie spulletjes aan het spelen is. We hebben genoeg spullen en ideeën om leuke dingen mee te doen!
Jim en zijn familie hebben ook een pakket opgestuurd met ballonnen en heel veel boederijmini's van de Albert Heijn. Het is echt geweldig dat dit is opgestuurd! Wij gaan hier heel veel lieve kinderen blij mee maken. Omdat ik hoorde dat er nog meer mensen zijn die misschien spullen willen opsturen heb ik hieronder het adres, niks moet alles mag en alles is van harte welkom. Hier zouden ze zeggen: KARIBU!

Jessy Hooghuis
Don Bosco Parish
PO BOX 158
Makuyu
01020
Kenol Kenya

''Ervaring is kostbaar en maakt je bewust.''