La alegria de vivir sabroso

Nadat we op woensdagochtend onze wekelijkse Engelse lesgegeven hebben zijn we s’ middags naar de stichting Poder Joven gegaan. Onze collega Yisela geeft hier op woensdagen lectoscrutoria, dit is het lees en schrijf project wat Jimmy en ik ondersteunen bij Children of Medellín. Het was erg leuk en interessant om te zien hoe dit gegeven wordt bij een andere organisatie. In tegenstelling tot onze stageplek zit deze stichting meer in het centrum. Het is een plek waar jongeren verschillende projecten kunnen volgen, een maaltijd kunnen eten en waar ze dag openingen en sluitingen hebben. Het is een kleine organisatie en heeft een hele andere sfeer. Het bijzondere is dat Yisela zelf vroeger onderdeel was van een van de vele projecten en er nu zelf werkt. Zij weet dus als geen ander hoe belangrijk en waardevol het werk is met de kinderen.

Samen met onze Spaanse docent en een vriend van hem zijn we een weekendje naar Bogota gegaan. We zijn hier naar een festival gegaan en hebben een mooie fietstocht gemaakt door de stad. Bogota is niet alleen de hoofdstad van Colombia, maar ook de hoofdstad van de streetart. Het verschil met Medellín is bizar, de stad voelt zo anders aan en dan heb ik het nog niet eens over het klimaat gehad. Waar Medellín bekend staat om de eeuwige lente was het in Bogota zelfs een beetje fris! Het is ontzettend leuk om steeds meer van het land te ontdekken en de verschillen op te merken tussen de verschillende steden en dorpen.

Voor een van onze laatste studieopdrachten zijn Jimmy en ik begonnen met het onderzoeken van het project Caminos al Maximo. Dit project heeft als doel sociale vaardigheden versterken en kansen op de arbeidsmarkt vergroten. We hebben het vrouwen voetbalteam van 17 jaar en het mannen voetbalteam van 16 jaar een enquête laten invullen over onder andere; hoe zij het project ervaren en met welke thema’s zij graag willen werken. Uit deze enquêtes is gekomen dat er vanuit de jongeren een sterke behoefte is om te praten over het onderwerp seksualiteit. Zowel bij de vrouwen als bij de mannen. Wij zijn momenteel aan het onderzoeken op welke manier dit het beste kan vormgegeven worden. Uiteindelijk is het de bedoeling dat de seksuele voorlichting duurzaam is en als wij weg zijn dat het nog steeds bruikbaar is voor de stichting.

Tijdens lectoscrutoria zijn we met de kinderen naar een cultuurhuis / bibliotheek geweest. Het is een bijzonder cultuurhuis, omdat het volledig gemaakt is van lege flessen, wat een gezellige sfeer creëert en waardoor de ruimte inspirerend is. De kinderen werden in groepjes verdeeld en werden gestimuleerd om elementen te schilderen die hun kracht geven.

Het is superleuk om te merken hoe onze Spaanse taal flink is verbeterd ten opzichte van het begin. In Colombia maak je erg snel contact met andere mensen en heb ik in deze korte tijd al zo veel mensen ontmoet waarmee ik nu een fijne connectie heb. Het einde van onze tijd hier in Colombia begint steeds dichter in de buurt te komen en ik kan het al moeilijk hebben als ik daaraan denk.

Het kan soms enorm dubbel voelen om zelf in de weekenden erop uit te gaan, terwijl je door de week werkt in een van de armste wijken van Medellín. Soms bekruipt mij een schuldgevoel, maar ik probeer dit vooral om te zetten in dankbaarheid. Zo zijn Jimmy en ik een weekendje naar Santa Fe de Antioquia gegaan, een dorpje wat op twee uur rijden van Medellín ligt. Omdat het hier een stuk warmer is dan in Medellín zelf, hebben we heerlijk genoten van het zwembad en het dorp beter leren via een tuctuc.

Mochten jullie mijn stageplek willen sponseren dan kan dat via onderstaande link! Muchas gracias.

https://tikkie.me/pay/StMedellin/cF6kwfUDkyEsfHvoSR38hT

Saludos,

Jessy