Living my dream!
Door: Jessy Hooghuis
Blijf op de hoogte en volg Jessy
09 Oktober 2014 | Kenia, Makuyu
We hebben het erg goed getroffen op het project! We zijn erg vrij en hebben we veel eigen invulling, dit is erg fijn. De afgelopen weken hebben we gekeken waar het ons leuk lijkt om te werken en proberen te bespreken welke dagen zij ons het best kunnen gebruiken. Aan de hand daarvan hebben we een klein rooster kunnen samen stellen zodat we een ritme krijgen. Ons rooster wat we tot nu toe hebben is hieronder.
Maandag:
16:00 uur t/m 17:00 uur helpen met studeren bij de Mazarello.
17:00 uur t/m 18:15 uur schoonmaken, spelen en bidden bij de Mazarello.
20:00 uur t/m 21:15 uur helpen met studeren bij de Mazarello.
Dinsdag:
14:00 uur t/m 15:30 helpen bij de peuter en kleuterklas.
15:30 uur t/m 17:00 uur helpen met studeren bij groep 1, 2 en 3 op de primary school.
20:00 uur t/m 21:15 uur helpen met studeren bij de Mazarello.
Woensdag:
16:00 uur t/m 17:00 uur helpen met studeren bij de Mazarello.
17:00 uur t/m 18:15 schoonmaken, bidden en spelen.
Donderdag:
14:00 uur t/m 15:30 uur helpen bij de peuter en kleuterklas.
15:30 uur t/m 17:00 uur sport en spel met de primary school.
Vrijdag:
Weekend:
We hebben expres wat uren open gelaten zodat we wat speling hebben. In die tijd hebben we eigen invulling wat we kunnen doen en waar we kunnen helpen. Dit is iedere keer anders, tot nu toe hebben we in die tijd lesmateriaal klaargemaakt, boeken gekaft en lessen voorbereid. Iedereen kan onze hulp goed gebruiken dus we hebben altijd iets te doen.
Iedere ochtend ontbijten we om 7:30 uur samen met de Fathers.
Iedere middag lunchen we om 13:00 uur samen met de Fathers.
Iedere avond dineren we om 19:45 samen met de Fathers.
Op zondag is het alleen iets anders, op zondag mag je zelf bepalen hoe laat je wilt ontbijten. Meestal is dit dan ook de dag dat we iets langer in ons bed blijven liggen.
De lunch is dan om 13:30 uur. Het avond eten is wel gewoon de zelfde tijd als andere dagen.
Ik probeer om iedere donderdagochtend naar de kerkdienst van 6:30 te gaan, (dit lukt niet altijd omdat zo vroeg opstaan wat lastig kan zijn haha). En idere zondag gaan we naar de kerkdienst van 9:30 uur.
Yes! I did it! Father Ruben kwam met het idee om de maandag ochtend te openen met een kleine les. Ik mocht zelf invullen hoe ik het wilde doen en waar ik het over wilde hebben. Daar ging ik, met knikkende knieën en een bonkend hart in mijn keel liep ik naar voren waar ongeveer 150 Keniaanse studenten van de technische school op mij stonden te wachten tot ik mijn verhaal in het Engels vertelde. Hieronder het verhaal wat ik verteld heb aan de studenten.
Het jongetje en de zeester
Er liep eens een jongetje over het strand. Tot zijn grote schrik zag hij dat bij eb een flink stuk strand droog kwam te liggen. Op dat strand lag en een groot aantal zeesterren en die zouden vast en zeker helemaal uitdrogen in de felle, warme zon!! Zonder er over na te denken greep hij zijn emmertje. Eigenlijk had hij dat willen gebruiken om een mooi zandkasteel te bouwen. Nu rende hij ermee naar de waterkant en schepte het vol water. Hij liep terug naar de zeester, deed hem voorzichtig inzijn emmertje en holde er mee terug naar de zee. Hij wierp het dier met een grote zwaai in het zeewater. Zo bracht hij de ene zeester na de andere naar de zee.“Jongen, jongen.” bromde een strandwandelaar die dichterbij gekomen was. “ Het heeft toch geen enkele zin wat jij doet. Moet je eens kijken!”Hij maakte een machtig armgebaar en wees daarbij kilometers strand aan. “Overal liggen die zeesterren. Dat is nu eenmaal zo. Dat is de natuur, er is niets aan te doen. Wat maakt het nu voor verschil of jij er een paar teruggooit in zee, of niet.”Met grote ogen keek het jongetje de man aan. Hij slikte even en zei toen ferm, terwijl hij op die ene zeester in zijn emmertje wees: “Voor deze, meneer, maakt het άlle verschil!”
Met dit verhaal wilde ik duidelijk maken dat alle kleine beetjes helpen en dat het zeker zin heeft om iemand te helpen omdat het voor diegene heel erg veel kan betekenen. Ik vind dit een erg mooi en inspirerend verhaal. Toen ik klaar was met vertellen, was ik stiekem erg blij dat het voorbij was maar vooral ook trots dat ik het gedaan had.
De afgelopen week hebben we met groep 1 t/m groep 8 van de primary school de tekeningen en de enveloppen gemaakt voor Gratitudeday. Anita en ik stonden voor klassen van ongeveer 45 leerlingen per klas. Als we binnen komen roepen we ''goodmorning'', alle kinderen staan op en zeggen dan in koor: ''goodmorning Anita and Jessy''. We mochten voor even de vaste plek innemen van de leraren en konden aan de slag gaan, de leraren liepen de klas uit en lieten de verantwoordelijkheid van zo veel kinderen aan ons over. Het was af en toe best lastig om alle kinderen in de hand te houden maar we hadden het aardig goed onder controle. Ze kregen allemaal een kleurplaat om in te kleuren, blaadjes om een envelop te vouwen en kleurpotloden om mee te kleuren. Eventueel konden ze een boodschap op de achterkant schrijven voor degene voor wie ze de kleurplaat maakte. Het is prachtig om te zien hoe de kinderen hun best doen voor hun kleurplaat en wat voor lieve teksten ze op de achterkant schrijven. Gratitudeday is een mooie dag, misschien ook wel om in Nederland in te voeren. Je staat stil bij de mensen die veel voor je betekenen en je bedankt ze uit het diepste van je hart omdat je heel blij bent met wat diegene voor jou doet.
Sinds kort heeft Anita de sleutel gekregen voor een eigen kamer. We slapen nu samen in het zelfde gebouwtje alleen in een andere kamer. Het is erg fijn omdat we nu echt een plekje voor onszelf hebben. Het was namelijk eerst best lastig om tijd voor jezelf te vinden en om dat aan te geven. En nu kunnen we ons even terug trekken wanneer we dit willen.
Iedere maandag en dinsdag avond werk ik bij de Mazarello, Mazarello is een weeshuis waar 60 meisjes wonen van verschillende leeftijden. Er is één meisje, uit groep 3 die één op één begeleiding nodig heeft omdat ze moeite heeft met Engels. Die avonden help ik haar met huiswerk maken en oefenen we samen. Op het begin was het lastig omdat ik haar niveau nog een beetje moest inschatten, nu ben ik daar achter en maak ik van te voren ook lesmateriaal klaar om te oefenen. Het is echt geweldig om te doen omdat ik na zo'n korte tijd al vooruit gang bij haar zie! Het is mooi om te zien hoe ze het waardeert dat ik haar help, voorheen was er niemand die haar die begeleiding kon geven omdat alle andere meisjes natuurlijk ook geholpen moeten worden.
Omdat ik hoorde dat er mensen zijn die nog graag geld over willen maken heb ik hieronder nog het IBAN nummer waar het op gestort kan worden. We zijn er hartstikke blij mee en we doen ons best om te kijken waar we het graag in willen investeren. Bedankt!
NL93RABO0101729847 te naam J Hooghuis
''Iets voor een ander iets kunnen betekenen, is toch wel het mooiste wat er is!''
Maandag:
16:00 uur t/m 17:00 uur helpen met studeren bij de Mazarello.
17:00 uur t/m 18:15 uur schoonmaken, spelen en bidden bij de Mazarello.
20:00 uur t/m 21:15 uur helpen met studeren bij de Mazarello.
Dinsdag:
14:00 uur t/m 15:30 helpen bij de peuter en kleuterklas.
15:30 uur t/m 17:00 uur helpen met studeren bij groep 1, 2 en 3 op de primary school.
20:00 uur t/m 21:15 uur helpen met studeren bij de Mazarello.
Woensdag:
16:00 uur t/m 17:00 uur helpen met studeren bij de Mazarello.
17:00 uur t/m 18:15 schoonmaken, bidden en spelen.
Donderdag:
14:00 uur t/m 15:30 uur helpen bij de peuter en kleuterklas.
15:30 uur t/m 17:00 uur sport en spel met de primary school.
Vrijdag:
Weekend:
We hebben expres wat uren open gelaten zodat we wat speling hebben. In die tijd hebben we eigen invulling wat we kunnen doen en waar we kunnen helpen. Dit is iedere keer anders, tot nu toe hebben we in die tijd lesmateriaal klaargemaakt, boeken gekaft en lessen voorbereid. Iedereen kan onze hulp goed gebruiken dus we hebben altijd iets te doen.
Iedere ochtend ontbijten we om 7:30 uur samen met de Fathers.
Iedere middag lunchen we om 13:00 uur samen met de Fathers.
Iedere avond dineren we om 19:45 samen met de Fathers.
Op zondag is het alleen iets anders, op zondag mag je zelf bepalen hoe laat je wilt ontbijten. Meestal is dit dan ook de dag dat we iets langer in ons bed blijven liggen.
De lunch is dan om 13:30 uur. Het avond eten is wel gewoon de zelfde tijd als andere dagen.
Ik probeer om iedere donderdagochtend naar de kerkdienst van 6:30 te gaan, (dit lukt niet altijd omdat zo vroeg opstaan wat lastig kan zijn haha). En idere zondag gaan we naar de kerkdienst van 9:30 uur.
Yes! I did it! Father Ruben kwam met het idee om de maandag ochtend te openen met een kleine les. Ik mocht zelf invullen hoe ik het wilde doen en waar ik het over wilde hebben. Daar ging ik, met knikkende knieën en een bonkend hart in mijn keel liep ik naar voren waar ongeveer 150 Keniaanse studenten van de technische school op mij stonden te wachten tot ik mijn verhaal in het Engels vertelde. Hieronder het verhaal wat ik verteld heb aan de studenten.
Het jongetje en de zeester
Er liep eens een jongetje over het strand. Tot zijn grote schrik zag hij dat bij eb een flink stuk strand droog kwam te liggen. Op dat strand lag en een groot aantal zeesterren en die zouden vast en zeker helemaal uitdrogen in de felle, warme zon!! Zonder er over na te denken greep hij zijn emmertje. Eigenlijk had hij dat willen gebruiken om een mooi zandkasteel te bouwen. Nu rende hij ermee naar de waterkant en schepte het vol water. Hij liep terug naar de zeester, deed hem voorzichtig inzijn emmertje en holde er mee terug naar de zee. Hij wierp het dier met een grote zwaai in het zeewater. Zo bracht hij de ene zeester na de andere naar de zee.“Jongen, jongen.” bromde een strandwandelaar die dichterbij gekomen was. “ Het heeft toch geen enkele zin wat jij doet. Moet je eens kijken!”Hij maakte een machtig armgebaar en wees daarbij kilometers strand aan. “Overal liggen die zeesterren. Dat is nu eenmaal zo. Dat is de natuur, er is niets aan te doen. Wat maakt het nu voor verschil of jij er een paar teruggooit in zee, of niet.”Met grote ogen keek het jongetje de man aan. Hij slikte even en zei toen ferm, terwijl hij op die ene zeester in zijn emmertje wees: “Voor deze, meneer, maakt het άlle verschil!”
Met dit verhaal wilde ik duidelijk maken dat alle kleine beetjes helpen en dat het zeker zin heeft om iemand te helpen omdat het voor diegene heel erg veel kan betekenen. Ik vind dit een erg mooi en inspirerend verhaal. Toen ik klaar was met vertellen, was ik stiekem erg blij dat het voorbij was maar vooral ook trots dat ik het gedaan had.
De afgelopen week hebben we met groep 1 t/m groep 8 van de primary school de tekeningen en de enveloppen gemaakt voor Gratitudeday. Anita en ik stonden voor klassen van ongeveer 45 leerlingen per klas. Als we binnen komen roepen we ''goodmorning'', alle kinderen staan op en zeggen dan in koor: ''goodmorning Anita and Jessy''. We mochten voor even de vaste plek innemen van de leraren en konden aan de slag gaan, de leraren liepen de klas uit en lieten de verantwoordelijkheid van zo veel kinderen aan ons over. Het was af en toe best lastig om alle kinderen in de hand te houden maar we hadden het aardig goed onder controle. Ze kregen allemaal een kleurplaat om in te kleuren, blaadjes om een envelop te vouwen en kleurpotloden om mee te kleuren. Eventueel konden ze een boodschap op de achterkant schrijven voor degene voor wie ze de kleurplaat maakte. Het is prachtig om te zien hoe de kinderen hun best doen voor hun kleurplaat en wat voor lieve teksten ze op de achterkant schrijven. Gratitudeday is een mooie dag, misschien ook wel om in Nederland in te voeren. Je staat stil bij de mensen die veel voor je betekenen en je bedankt ze uit het diepste van je hart omdat je heel blij bent met wat diegene voor jou doet.
Sinds kort heeft Anita de sleutel gekregen voor een eigen kamer. We slapen nu samen in het zelfde gebouwtje alleen in een andere kamer. Het is erg fijn omdat we nu echt een plekje voor onszelf hebben. Het was namelijk eerst best lastig om tijd voor jezelf te vinden en om dat aan te geven. En nu kunnen we ons even terug trekken wanneer we dit willen.
Iedere maandag en dinsdag avond werk ik bij de Mazarello, Mazarello is een weeshuis waar 60 meisjes wonen van verschillende leeftijden. Er is één meisje, uit groep 3 die één op één begeleiding nodig heeft omdat ze moeite heeft met Engels. Die avonden help ik haar met huiswerk maken en oefenen we samen. Op het begin was het lastig omdat ik haar niveau nog een beetje moest inschatten, nu ben ik daar achter en maak ik van te voren ook lesmateriaal klaar om te oefenen. Het is echt geweldig om te doen omdat ik na zo'n korte tijd al vooruit gang bij haar zie! Het is mooi om te zien hoe ze het waardeert dat ik haar help, voorheen was er niemand die haar die begeleiding kon geven omdat alle andere meisjes natuurlijk ook geholpen moeten worden.
Omdat ik hoorde dat er mensen zijn die nog graag geld over willen maken heb ik hieronder nog het IBAN nummer waar het op gestort kan worden. We zijn er hartstikke blij mee en we doen ons best om te kijken waar we het graag in willen investeren. Bedankt!
NL93RABO0101729847 te naam J Hooghuis
''Iets voor een ander iets kunnen betekenen, is toch wel het mooiste wat er is!''
-
09 Oktober 2014 - 21:15
Bea:
Jeetje Jessy, wat word jij in een rap tempo volwassen. Petje af. XXX -
09 Oktober 2014 - 21:45
Gerrie Benschop:
wat ontzettend mooi!
Geniet nog van het verhaal van de zeesterren!
Liefs van ons -
09 Oktober 2014 - 22:08
Kees Streefkerk:
Hoi Jessy,
Ik kijk al een beetje uit naar je verhalen en foto's, leuk hoor. Ben best bereid om wat extra bij te spijkeren. Ik vind het zoveel leuker om geld aan jullie te geven in plaats van een fonds of collectebus.
Kun je mogelijk een apart los staand project noemen, dat jullie willen realiseren en kun je een bedrag noemen. Ik hoop dat de lezers van je verhalen, hun familie, vrienden en collega's bereid zijn om mee te doen. Graag jullie reacties. -
09 Oktober 2014 - 23:08
Laury:
Trots op jou zusssiee -
10 Oktober 2014 - 09:46
Fred Hekkenberg:
Hoi Jessie, mooie metafoor!
Iedere uitdaging begint met de eerste stap. Stoer van je!
Het zal steeds makkelijker gaan. Gewoon lekker genieten!
-
10 Oktober 2014 - 16:37
Jos Van Moorst:
Dank je Jessy voor alweer zo'n mooi verslag, ga vooral zo door.
Vanmorgen op het strand in Wassenaar gelopen met de zon en wind in mijn rug maaaarrrrr géén zeester tegen gekomen, dus jouw verhaal ging hier niet op.
Groetjes, Jos -
10 Oktober 2014 - 16:44
Yet Van Gelder:
Ik vind het dapper van je!!!!!!!! -
11 Oktober 2014 - 00:32
Dorothe Feuth:
Iets doen voor een ander is mooi
Alle kleine beetjes helpen
Dus ik zal jullie graag steunen en nog geld overmaken
Super wat jullie doen ik geniet van je verhalen en je foto's
Super trots x
Dorothe -
12 Oktober 2014 - 15:05
Pauline Delforterie:
Wat een mooi verhaal weer en wat een leuke foto's! De goede gezellige sfeer spat eraf. Fijn dat jullie nu een eigen kamer hebben overigens.
Groetjes
Pauline
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
